Een speciaal plekje voor Joris
Bij Olivier blijft een speciaal plekje voor Joris Hermus die in 2011 plotseling is overleden. Joris was één van de eerste leden van de groep die in oktober 2009 bij Olivier in Moergestel ging wonen. Joris was een man van weinig woorden die wist wat hij wilde. Met het hoofd een beetje voorover ging hij recht op z’n doel af. Zo waren z’n slidings en tackles bij het voetballen, z’n snoeiharde schot op het doel, zijn houding op de fiets en als hij ergens de pest aan had.
Maar als je hem de tijd gunde, een grapje maakte en hem de volle aandacht gaf, dan ging zijn hoofd omhoog, gingen zijn ogen twinkelen, kwam er een lach op zijn gezicht en kon je een paar rake woorden vol onderkoelde humor terug verwachten.
Joris kwam bij Olivier steeds beter in zijn vel te zitten. Hij ging voetballen met Harm, Guy en Leroy, grappen maken met Paulien, Hanneke, Ingrid en Marjoleine, op vakantie met Thijs, dansen met Danique, en naar Willem II met Patrick. Zo vond hij zijn maatjes, lief en leed werd met elkaar gedeeld en de onderlinge verbondenheid werd steeds groter. Joris was niet iemand van een knuffel. Maar als Jacqueline vroeg of ze Joris een knuffel mocht geven, zei hij “nou vooruit dan maar, omdat jij het bent”. Joris was als een broer voor de andere Olivier bewoners en hoort helemaal bij Olivier. Dat geldt ook voor Jacques en Adriënne zijn ouders, Olivieranen van het eerste uur. En opeens in de nacht van 15 april 2011 brak de film en moesten we afscheid nemen van Joris.
Maar, Joris blijft in het hart van ons allemaal!