Nieuwsbrief nr.46 is per mail rondgestuurd aan Olivierbetrokkenen.

Een traditionele kersteditie van onze Olivier-nieuwsbrief met de beste wensen voor het nieuwe jaar en  een beknopte terugblik op Olivier-activiteiten in  2024.
Ook het team heeft bijgedragen aan deze nieuwsbrief, waarvoor dank.

Als je ook de nieuwsbrieven per mail wil ontvangen stuur ons dan even een berichtje.

Bekijk de nieuwsbrief nr. 45 in PDF-formaat

Hier staan alle Nieuwsbrieven

Olivier bestaat 15 jaar. Het derde lustrum hebben we dus bereikt! Het is inmiddels een goede gewoonte om elke vijf jaar een vakantiereisje te boeken. Voor het derde lustrum viel de keus op ‘s-Gravenzande. ‘Eén voor in de boeken’, vat Frank namens het zorgteam de trip samen. Frank heeft samen met Junis en Ingrid alle ervaringen van het vakantieweekje hieronder op een rij gezet.
‘Met tien bewoners en vier begeleiders zijn we van van 14 tot en met 17 oktober op vakantie geweest in ’s-Gravenzande. De stichting Franklin heeft ons meegeholpen met het organiseren van de activiteiten en het eten. Dit was erg luxe! We hebben als begeleiders daarom extra veel tijd gehad om er voor alle bewoners te zijn.’
Dag 1. We zijn vertrokken met een luxe Volvo XC90 en twee grote bussen. Geregeld door Christ, de vader van Jacqueline. Nogmaals dank daarvoor! Onderweg zijn we met z’n allen gaan lunchen bij een wegrestaurant. Dat was echt heel gezellig en lekker!
Met een volle buik zijn we naar een pluktuin gereden, waar we een rondleiding hebben gehad en vervolgens mochten plukken. We hebben vooral aardbeien en frambozen geplukt, waar we de hele week nog van konden eten.

Daarna zijn we aangekomen bij onze huisjes op strandpark Vlugtenburg. Wat een luxe huisjes! Helaas was er iets fout gegaan met de boeking, waardoor we een huisje te weinig hadden. Dit was even improviseren, maar met wat knutselwerk had iedereen een slaapplek. We zullen het maar niet over gesnurk hebben, dit blijft een geheimpje van Olivier.
Op dag 2 is een aantal van ons een strandwandeling gaan maken. Anderen bleven wat langer in hun bed liggen. Lekker rustige ochtend met niks op de planning.
’s Middags stond de strandrups op de planning. Dit hebben we in twee groepen gedaan. We kregen wat informatie over de omgeving en hebben met ons speciale voertuig lekker gehobbeld over het strand. Bij terugkomst kregen we ons derde huisje, waardoor iedereen lekker veel privacy kreeg. Heerlijk.

Daarna stond het eten klaar en hebben we in de avond gezwommen met degenen die wilden. Van wedstrijdje zwemmen, glijden, sjansen en een rondje in de stoomcabine. Genoten! Iedereen ging uitgeteld naar bed en was klaar voor een volgende dag.

Dag 3: weer een strandwandeling voor de liefhebbers en daarna samen ontbijten, verzorgd door Frank van de stichting Franklin. Vervolgens met z’n allen naar de Rotterdamse haven voor een rondvaart. We bleken net de boot te hebben gemist, maar gelukkig vertrok er ieder half uur eentje. Dus kunnen we ook zeggen dat we ruim op tijd waren.

Bij terugkomst zijn met z’n allen naar de zonsondergang gaan kijken op het strand. We konden er prachtige foto’s van maken. Hanneke en Jacqueline waren te moe om mee te gaan, maar zij hebben wel geholpen met het dekken van de tafels, terwijl Frank van de stichting Franklin pannenkoeken bakte.
Bij terugkomst stonden die dus klaar om verorberd te worden. Van de spelletjes- en feestavond die volgde, hebben we met z’n allen genoten.
Dag 4 was er natuurlijk weer een strandwandeling voor de liefhebbers. Helaas was het ook weer tijd om de huizen netjes te maken. Klaar voor vertrek? Niet echt.
Bij terugkomst van de wandeling kwam ik – Frank – erachter dat mijn schone onderbroek, sokken en shirt dicht waren genaaid door Lieneke en Jolanda. Dus kwam ik te laat voor het eten. Uiteraard zaten alle bewoners in het complot. Wat hadden ze toch een plezier met z’n allen…
Het programma was nog niet gedaan. We zijn de laatste dag nog naar dierentuin Blijdorp gegaan. Ook dit was weer erg leuk! In de middag nog een lekker frietje gegeten en toen na een flinke wandeling weer terug naar Olivier.

Helaas hadden we wat file, maar ook in de auto en de bussen was het gezellig. We hadden namelijk stoelmassage en dj Junis die voor de muziek zorgde! Met z’n allen zingen op de Backstreet Boys en Marco Borsato.
Bij terugkomst nog een broodje snack gegeten en een lekker soepie, om zo de vakantie af te sluiten!
Het was genieten! Op naar het 20-jarig bestaan van Olivier!

Sabrina is 12,5 jaar in dienst bij ASVZ, waarvan 8 jaar bij Olivier. Dat moest zaterdag gevierd worden!
De jubilaris werd verrast met een heerlijke lunch. ’s Middags kwamen ouders en collega’s haar feliciteren. En Sabrina’s eigen gezin kwam ook in de feestvreugde delen.
Jacqueline, haar grote vriendin, kon er niet bij zijn. Maar videobellen kon ze natuurlijk wel.

Toffe traditie bij Olivier: samen naar het Eurovisiesongfestival kijken én punten geven. Dit jaar was er natuurlijk wel een stevige domper. Onze Joost mocht niet meedoen. Dat wil zeggen: in Malmö. Aan de Raadhuisstraat te Moergestel regende het wel tienen voor Nederland.
Toen we Joost aan het eind van de avond toch maar even buiten beschouwing lieten, bleken Oostenrijk (Hanneke, Thijs en Tijn) en Zwitserland (Carla, Tom en Meike) favoriet. Harm, Leroy en Marion zetten hun kaarten op Kroatië.
Maar Patrick ging voor de mooie dame van Cyprus, al deed zijn favoriete liedje in Zweden niet mee:
‘Hup Willem II, stoere kerels, trots van het voetballand!’

Met heuse kuikens en hazen was de paasbrunch op tweede paasdag compleet bij Olivier.
Het idee ervoor ontstond tijdens het bewonersoverleg een paar weken geleden. Zo gezegd zo gedaan! De tafel werd met vereende krachten gedekt, waarna het paassfeertje zich tot in de appartementen verspreidde.
Maar wat leek de paashaas die de eieren verstopte toch verdacht veel op onze Leroy….

Buiten lag nog wat sneeuw, maar binnen dampte de koffie. Op zaterdag 20 januari lieten de ouders van Olivier zich verwennen door hun kinderen.

Op initiatief van Paulien mochten ze aanschuiven voor een lunch in het oude trappistinnenklooster van Berkel-Enschot. ‘Hemels’, zo heet het daar.

Mooie gelegenheid om meteen allerhande serieuze en veel minder serieuze zaken uit te wisselen.

Namens alle ouders die gesmuld hebben, bedankt voor dit ‘hemelse’ initiatief!

Goede gewoonte bij Olivier: onze vrijwilligers in het zonnetje zetten. Vrijdag 12 januari was het weer zover. Patrick heette namens de werkgroep iedereen welkom.

Dat gold speciaal voor Tiny, de oma van Tijn, die als nieuwe vrijwilliger is aangetreden. Ook Lieneke werd als nieuw lid van de werkgroep verwelkomd.

Voor Karen en haar dochter Marieke was er een bloemetje. Ze zetten zich allebei al vijf jaar als vrijwilligers voor Olivier in.

Wat volgde was een gezellige avond. Er werd volop gekletst.